De Nieuwe Aarde wordt nu in deze tijd geboren en bevindt zich al in de vijfde dimensie,  om van daaruit verder te evolueren naar het oorspronkelijke Paradijs, zoals het in de Bijbel wordt omschreven. Het tijdperk van de Gouden Eeuw is begonnen en dit proces roept in eerste instantie ook een tegenbeweging op van chaos en angst in de wereld. Dat is wat we nu om ons heen zien gebeuren en innerlijk misschien ook op een diep niveau kunnen ervaren.  Een geboorte van een nieuwe creatie gaat niet zonder pijn….Iets nieuws ontstaat alleen als we het oude kunnen loslaten, niet in een keer maar geleidelijk aan. Het lijkt misschien alsof tegenstellingen steeds groter worden en conflicten tot een hoogtepunt worden gedreven, en zo is het ook als je het bekijkt vanuit een duaal bewustzijn. Toch is er ook een ander perspectief dat we kunnen kiezen. Een andere manier van kijken naar wat er werkelijk aan de hand is, naar de realiteit achter de wereld der verschijnselen.

De ‘oude wereld’ stort in

Op angst gebaseerde programmering, oude machtssystemen,  belemmerende innerlijke patronen,  alles wat we zelf als mensheid en als individu hebben gecreëerd vanuit dualiteit gaat nu langzamerhand oplossen, doordat we ook steeds meer gaan inzien dat we elkaar nodig hebben en we niet los staan van elkaar en van de planeet zelf, van Moeder Aarde. Dat we elkaar  en de Aarde nodig hebben en we eigenlijk niet op de oude manier verder kunnen gaan, willen we als mensheid niet ten onder gaan.  De oude wereld staat nu op instorten en dat kan veel angst en weerstand oproepen, ook in onszelf.  Dat hoort bij dit geboorteproces, wij weten immers nog niet precies hoe de Nieuwe Wereld er uit gaat zien en dat geeft onzekerheid en twijfel. Doen we het wel ‘goed’? Kunnen we wel overleven? Is er nog wel een plek voor ons in die nieuwe wereld? Dat mag en is natuurlijk, we hoeven hierover geen oordeel te hebben, maar juist geduld en mededogen met onszelf. Polariteit en dualiteit houden langzamerhand op te bestaan als we steeds meer gaan groeien naar eenheidsbewustzijn, naar eenheid en begrip voor elkaar, in verscheidenheid van vormen.

Het verder openen van het hart

In werkelijkheid is er geen scheiding tussen ziel, geest en lichaam. Geen scheiding tussen onszelf en anderen, tussen ons als individuele mens en de Bron van waaruit wij en de gehele schepping is ontstaan.  Er is alleen een verschil in frequentie en trilling van energie. Toch namen de zielen die wilden incarneren op deze planeet aarde het op zich om een staat van afscheiding te ervaren, als onderdeel van hun eigen zielsgroei en van de evolutie van de mensheid en de schepping. Nu hebben ze de vrijheid om eruit te stappen, om zich te bevrijden van de ketenen gebaseerd op oude programmeringen, en zich de waarheid te gaan herinneren over wie en wat ze in werkelijkheid zijn. Dit gaat gepaard met een verdere opening van het hartcentrum, van het groeien naar onvoorwaardelijke liefde voor onszelf en voor anderen, voor de gehele schepping.

Terugkeer naar de Bron

Dit betekent tegelijkertijd ook terugkeer naar de eenheid met de goddelijke bron in onszelf. Want alle zielen zijn ware dochters en zonen van God, een diepe verbinding met de hogere geestkracht die door ons heen stroomt. Er zijn in deze tijd veel ontwikkelde zielen op aarde die zich daarvan bewust zijn en er ook bewust voor kiezen om die verbinding te versterken en te groeien naar steeds hogere gradaties van eenheid en liefde. Als ze echt in de volheid van hun eigen diepste essentie stappen en groeien naar meesterschap zijn weliswaar ze in de wereld, maar niet ván deze wereld, zoals Jeshua al sprak. Ze zijn onverschrokken en vastberaden om hun inwijdingsweg te gaan en bij te dragen aan de huidige veranderingen. Want wat valt er te vrezen als er geen afgescheidenheid en geen ‘dood’ bestaat?

Vrijheid van keuze

Hoe meer we zijn afgestemd op onze innerlijke essentie, hoe meer het Christusbewustzijn, het bewustzijn gebaseerd op universele liefde en eenheid, in ons kan groeien en ook ons fysieke lichaam zal worden getransformeerd, omdat het mee gaat trillen op de hogere frequentie van dit bewustzijn.  Sommige zielen zijn nog niet zover dat ze de overgang naar een hogere frequentie kunnen of willen maken.  Zij zullen gewoon op de ‘oude manier’ leven en in de dualiteit en polariteit blijven denken en leven totdat ze uiteindelijk ook ontwaken en de waarheid beseffen van wie en wat ze zijn. Ieder bewandelt het pad op zijn eigen tijd en wijze, daar is geen oordeel over nodig. Sommigen zullen er zelfs voor kiezen om te vertrekken en terug te gaan naar waar ze vandaan kwamen. Een ziel kan niet worden gebonden, niet worden geketend aan deze planeet en aan een fysiek lichaam als het niet meer wil. Een ziel kan het universum doorkruisen en heeft de fysieke vorm niet nodig om te groeien, behalve op deze planeet.

Het is aan ons en aan jou als ziel met een eigen vrije wil in welke dimensionale staat, welk bewustzijn en in welke vorm je verkiest om verder te leven. We zijn multidimensionale wezens met een vrije wil. Veel mensen vergeten dit en geloven dat deze fysieke realiteit alles is dat bestaat.  Maar vanuit een ander perspectief is het leven op deze planeet een uitdagende vormgeving om te groeien in bewustzijn, om de lessen in waarheid en liefde te leren in een omgeving waarin we over een vrije wil beschikken. Dat is het geschenk dat we ontvangen op deze bijzondere planeet, onze vrije wil, waarmee we bewuste keuzes kunnen maken.

Samen met de Aarde

In deze tijd is het van groot belang om ons ervan bewust te zijn dat een wezenlijke verandering van de mensheid, individueel en collectief, zich zal voltrekken door middel van een intensivering van onze relatie met de Aarde en met alles dat leeft op deze planeet.  Om niet voorbij te gaan aan onze eigen natuurlijke kant, ons menszijn, maar juist onze geestelijke essentie op een dieper niveau te verbinden en te re-integreren met onze aardse kanten, onze persoonlijkheid en ons fysieke lichaam.

Als mens zijn wij zelf ook puur natuur en juist door onze aardse kanten beter te leren kennen kunnen we onszelf meeromvattend ontwikkelen dan wanneer wij niet de beschikking hadden over ons fysieke lichaam en niet zouden leven in nauwe relatie met de energie van Moeder Aarde. Die eenheid met de Aarde weer te voelen, te respecteren en volledig te integreren met onze goddelijke- of geestelijke kanten is de grote uitdaging die we als zielen in een menselijke verpakking zijn aangegaan in dit leven.

Herinneren wie we zijn

Onze ziel herinnert zich dit diep van binnen. Echter,  door de sluier die ons bewustzijn bedekt in de aardse dualiteit vergeten we dit op het niveau van onze persoonlijkheid vaak weer. Maar door dieper en dieper af te stemmen op onze ziel, gaan we hiermee opnieuw contact maken en komen zielsherinneringen en kwaliteiten weer tot leven. Zo ontwaken we in het bewustzijn van onze ziel en geest, een universeel bewustzijn van liefde en eenheid als basis van de gehele schepping. Dan keren we weer terug naar het ‘verloren Paradijs’ in onszelf. Vanuit dat eenheidsbewustzijn kunnen we er ook voor kiezen om bij te dragen aan het creëren van een Nieuwe Aarde, met mededogen voor alles dat bestaat, voor de gehele schepping en alle levende wezens op deze planeet.  Moeder Aarde heeft ons, heeft jou nu nodig om de Nieuwe Aarde geboren te laten worden! Dat begint zoals altijd als een ontwikkeling in onszelf.

©Marleen van Wegberg

Lees ook: Het Aquariustijdperk en de vijfde dimensie

De Gouden Dageraad